2009-06-09

Relacja nr 4

Wyjazd do Berlina i Poczdamu poprzedziło zdobywanie wiedzy o historii i teraźniejszości miejsc, które mieliśmy odwiedzić. Każdy z nas miał być przecież przewodnikiem dla pozostałych uczestników. Nadszedł długo oczekiwany wyjazd. Integracja odbyła się błyskawicznie. Zjednoczył nas wspólny cel – przeżycie przygody poznania Berlina i Poczdamu i ich  mieszkańców, słuchania niemieckiej mowy i  mówienia po niemiecku.  

Berlin i Poczdam poprzez studiowanie map, przewodników i stron internetowych zagościły na dobre w naszych wyobraźniach i z niecierpliwością oczekiwaliśmy na konfrontację z rzeczywistością.   

 Początek pobytu w Berlinie to kontakt z historią. Byliśmy przy historycznym murze berlińskim na Potsdamer Platz oraz w historycznym miejscu siedziby Gestapo i SS gdzie obecnie jest miejsce pamięci i wystawa Topographie des Terrors. Hiszpański filozof Jose Ortega y Basset, studiujący również w Lipsku, Berlinie powiedział: „ Ci którzy nie znają swojej historii, są skazani na jej powtarzanie”. Berlińczycy chcą znać i pamiętać o historii.



Mieliśmy również żywy kontakt z historią współczesną gdzie bije polityczne serce Berlina i całych Niemiec a mianowicie w Berliner Adgeordnetenhaus i w Bundestagu. Przewodnicy oprowadzający nas po tych ważnych obiektach nie mieli przed nami żadnych tajemnic.

  

  

Wielkim przeżyciem były odwiedziny Pergamonu – miasta i państwa istniejącego w latach 283-133 p.n.e. w Azji Mniejszej a obecnie znajdującego się w Muzeum Pergamońskim w Berlinie. Przewodniczka znająca doskonale język polski na nasze życzenie mówiła zgodnie z duchem tego miejsca w języku niemieckim – była fantastyczna.

  



Wreszcie przyszedł czas na Poczdam. O tym mieście leżącym blisko Berlina, mającym tylko 144 tys. mieszkańców a będącym stolicą Brandenburgii nasza grupa tj. Zbyszek, Grażynka i Heniu wiedzieliśmy prawie wszystko – to nasz temat do prezentacji. Jednak żadne foldery i mapy nie zastąpią żywego kontaktu z rzeczywistością. Rozległe tereny do zwiedzania Schloss + Garten Sanssouci oprócz wrażeń dały nam możliwość uprawiania dyscypliny sportowej – chodziarstwa.

  

  

Wrażeń estetycznych dostarczyło nam zwiedzanie Schloss Charlottenburg, przepięknych ogrodów i wspólne śpiewanie piosenki Marlene Dietrich – "Sag mir wo die Blumen sind".

  

Zegar na Alexanderplatz nieubłaganie odmierzał czas i nadeszła pora powrotu do Polski. Grupa bardzo się zżyła i byłoby żal  wyjeżdżać, ale w perspektywie mamy dalsze spotkania w TPN w Gdyni.